Denderende stroom
Treinen wisselen van spoor
In een handomdraai
De discipline en toewijding begint zijn vruchten af te werpen. Als een tennisspeler heb je geoefend op allerlei situaties: backhand, forehand, aan het net, bij de achterlijn, smashen, lobben … nu beheers je die technieken, past ze automatisch toe en kunt vrijuit spelen. Door veel te spelen, verfijn je je techniek verder.
Net als die tennisspeler reageer je op je omgeving: je neemt waar, interpreteert wat er gebeurt en wat je voelt, en handelt. Je gebruikt wat je is aangereikt door je coach of door je spirituele raamwerk. Waar je eerder nog bewust bij elk stapje stilstond, gaat het nu vanzelf. Binnen in jezelf heb je een basis gecreëerd, waar je steeds weer naar terug kunt keren.
Uiterlijk lijk je misschien onbewogen, maar een goed waarnemer ziet de intensiteit waarmee je leeft en de diepten van je beleving. Je emoties kun je nu ten volle toelaten en voelen, omdat je hebt geleerd dat je ze van een afstandje kan bekijken, zodat je er niet meer door wordt meegesleept.
Je bent je nu volledig bewust van wat het voor jou betekent wat er om je heen gebeurt en hoe je daarop reageert. Steeds neem je de beste beslissing met de vermogens die je op dat moment hebt. Daardoor levert elke gebeurtenis een bijdrage aan je groei – en in die zin hecht je dus niet meer aan de uitkomst van wat er gebeurt. Je beheerst de instrumenten waarmee je je groei kunt bewerkstelligen volkomen en past die toe, zonder dat je erbij stil hoeft te staan.
Je voelt dat je onderdeel bent van de stroom van het leven en je kan daarin meegaan zonder te verdrinken en zonder ertegen te vechten.