Van begin tot begin

Even stopt de trein
Laptops sluiten net op tijd
Jas, das, tas, knik, …

De “tien plaatjes van de os” is een reeks korte teksten, vergezeld van een gedicht en een illustratie, ontstaan in verschillende versies rond de twaalfde eeuw. Ze tonen de diverse stadia die een boeddhistische leerling doorloopt in de meditatie-training, op weg naar verlichting en vervolgens de terugkeer in de maatschappij om daar wijsheid en mededogen uit te oefenen. In deze plaatjes en teksten staat de os voor je diepste zelf, waar je grip op moet krijgen, en die je moet overstijgen om tot verlichting te komen.

Ik vraag me altijd af of het begrip “verlichting” niet wat overgewaardeerd is: veel “grote” spirituele leraren blijken zo hun tekortkomen en valkuilen te hebben. Maar je kan deze reeks plaatjes van de os ook opvatten als een metafoor voor transformatieprocessen waar veel mensen in hun leven mee te maken krijgen.

Tijdens zo’n proces doorloop je dezelfde stadia als beschreven in de plaatjes van de os. Na de transformatie keer je terug in de wereld – en na verloop van tijd kan dit proces weer opnieuw beginnen.

Ik zie “de tien plaatjes” dan ook meer als een cyclus, en zelfs binnen die cyclus doorloop je niet alles lineair. Het leven is daarvoor te complex! Toch kunnen ze dienen als oriëntatie, en een beetje houvast geven in de turbulentie die een veranderingsproces nou eenmaal met zich meebrengt. In de volgende tien blog-posts geef ik mijn weergave van deze stappen. Wellicht bieden ze inspiratie, maar zie ze niet als absolute waarheid. Iedereen ervaart dit soort processen anders, en het is je eigen ervaring die er werkelijk toe doet!